صنایع‌ دستی جلوه‌گاه ویژگی‌های فرهنگی و البته کارآفرینی جوامع در گذر زمان است که در دوره‌های مختلف تاریخ به زیبایی کارکرد خود را نشان داده‌ است. گویی کارآفرینی از دامن همین سوزن دوزان آغاز شده؛ دقیقا همان روز که گل بادامی، مادر و بچه، بته ترمه، سه‌قلو، سه‌سر، درخت زندگی دوقلو، بته‌جقه شاخ گوزنی، انواع گل‌های اسلیمی و ختایی، شاه عباسی پیچکی، گل اناری، برگی و... به دست این کارآفرینانِ بی نام روی پارچه برای نخستین بار نقش بست.

دنیای رنگی کارآفرینان سوزن دوز هم به مرور زمان سیاه شد و دست آنها را به سیاه دوزی برد و این شد که سیاه دوزی به عنوان نوعی سوزن دوزی اصیل توسط زنان سیستانی انجام شد.

نقش کارآفرینی بر تار و پود پارچه ها

سوزن دوزی، دست‌ساخت‌های ذهنِ خلاقِ زنانی است که شوق و ذوق را از ته دل جاری ساخته و هنرمندانه با سرانگشتان دوان خویش بر تار و پودِ رشتنی و بافتنی‌ها نقش‌ بسته‌اند.

می گویند سوزن دوزی بازتاب ذوق، خلاقیت ذهنی و توان جسمی زنان سیستان و بلوچستان است. هرچند سند دقیقی از تاریخچه این هنر در دست نیست اما آثار کشف شده بر روی سفال های مربوط به هزاره پنجم و ششم قبل از میلاد نمایانگر قدمت و معرفی هنر سوزن دوزی زنان این خطه است.  

اشکالی هندسی روی ظروف سفالی این دوره ها مشابه نقوش دست زنان بلوچ است و همچنین به اعتقاد برخی پژوهشگران و براساس شواهد موجود نقوش سوزن دوزی بلوچ قرابت و نزدیکی خاصی با نقوش سنگ نگاره‌های پیش از تاریخ دارد که همین قدمت سوزن دوزی باعث شده بر جذابیت و اعتبار این هنر رازآلود اضافه شود.

خواسته کارآفرینان سوزن دوز

حرف دل همه این کارآفرینان سوزن دوزِ این دیار حمایت و پشتیبانی مسئولان است. آنها برای توسعه و رونق صنعت سوزن دوزی خود نیازمند همراهی و حمایت متولیان هستند؛ موضوعی که اگر مورد توجه قرار گیرد می تواند زمینه ساز رونق این هنر به دست کارآفرینانش شود.